Laatst woonde ik een workshop bij van Sara Bruinsma over community building.
Allemaal hebben we naast ons beroep en functie, rollen en het zijn nu juist die rollen (moeder, vader, grootouder, mantelzorger, vrijwilliger, oudste of juist jongste uit een gezin, ondernemer, hobby bakker, sport coach, enz.) die bijdragen aan de community en dóór onze rollen én onze bijhorende karaktereigenschappen te delen met elkaar creëren we allemaal kleine community’s om ons heen. Of dat nu in je eigen buurt is of die van je vader of moeder, je sportclub of yogales. De boedhisten komen samen in een sangha. Een veilige haven waar je mag zijn wie je bent, dat is waar het om gaat. Een community waar ruimte is voor elkaar in goede zin maar ook voor elkaars eigen-aardigheden. Ook toevallig, gisteren, hoorde ik op de radio een item over opvoedcursussen, er werd een oud gezegde aangehaald ‘ It takes a village to raise a child’ en dat sluit hier helemaal op aan. En is dit niet waar we allemaal naar verlangen? Saamhorigheid beleven, elkaar niet uitsluiten maar liefdevol betrekken, elkaar uitnodigen of hulp aanbieden, voordat iemand zelf hoeft te vragen. Of zoals gisteren naar voren kwam; ‘Op een leuke manier elkaar in de gaten houden’.
